ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ Τ.Ε. ;

  www.syte.gr/paremvasi       ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ Τ.Ε. ;

ή

Ο ΚΑΙΣΑΡ ΚΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ

 

Περίεργα και προκλητικά πράγματα συμβαίνουν τελευταία στην Τράπεζα της Ελλάδος:

1. Αναδιοργάνωση της Τ.Ε

Η Διοίκηση ενώ παρέπεμψε την περίφημη αναδιοργάνωση για μετά τις εκλογές, έφερε τις γνωστές σε όλους προτάσεις της αναδιοργάνωσης ή “αναδιάταξης” στις οποίες εμπλέκονται 8 Διευθύνσεις, εκ των οποίων οι δύο καταργούνται και συστήνονται δύο νέες.

Η εξέλιξη της πρότασης της αναδιάταξης δεν δικαιολογεί τη βιασύνη που επέδειξε όταν μάλιστα οι προτάσεις της ήταν γραμμένες κυριολεκτικά στο πόδι. Απέδειξε, όμως, ότι διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων καθώς υλοποιεί αποτελεσματικά τη στρατηγική της με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης. Δεν έχει πρόβλημα δε να δεχθεί τις όποιες βελτιωτικές προτάσεις που κάθε φορά υποβάλει ο ΣΥΤΕ. Αναβάλει για μετά τις εκλογές τα δύσκολα με την προσδοκία ότι υποβάλλοντας μαξιμαλιστικές προτάσεις π.χ. κλείσιμο όλων των πρακτορείων και ένα μεγάλο μέρος των Υποκαταστημάτων, ο Σύλλογος θα βρεθεί σε άμυνα και προσπαθώντας να διασώσει ότι μπορεί, θα αναγκαστεί να δεχτεί την πολιτική ουσία της πρότασης της Διοίκησης ανεξάρτητα από τον αριθμό των Υποκαταστημάτων.

Επιχειρεί με λίγα λόγια, μετά από “συναινετικές” διαδικασίες, μια αναίμακτη και χωρίς κόστος αναδιοργάνωση που τελικά θα ολοκληρωθεί τμηματικά. Κατά τη γνώμη μας ο ΣΥΤΕ έπεσε στην παγίδα αποδεχόμενος τη μίνι αναδιοργάνωση. Η βιασύνη δε της πλειοψηφίας του ΔΣ του ΣΥΤΕ να κλείσει το θέμα, ανάγκασε τους εργαζόμενους στις Διευθύνσεις που κλείνουν να αποδεχθούν την εξέλιξη αυτή ως μοιραία.

Δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε την αμφίσημη στάση της ΠΑΣ, που αποδέχθηκε την πρόταση της Διοίκησης με επιμέρους βελτιώσεις, όπως πρότεινε η ΠΑΣΚΕ και ψήφισε και η ΔΑΚΕ, όταν κατά την έναρξη της συζήτησης στο ΔΣ, κατήγγειλε τη Διοίκηση για ολοκληρωτική συμπεριφορά και για στρατηγική συρρίκνωση της Τράπεζας με την ανοχή του Συλλόγου.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ απέρριψε κατηγορηματικά τη μίνι αναδιοργάνωση, προτείνοντας να αρχίσουν άμεσα οι διαπραγματεύσεις για τη συνολική αναδιοργάνωση. Για την κίνησή μας οι πολιτικές εκλογές δεν αποτελούν δικαιολογία για Διοίκηση και Τράπεζα. Εκτός εάν αισθάνεται ότι οι προτάσεις της θα προκαλέσουν πολιτική και κοινωνική αναστάτωση που δεν συμφέρει, κυρίως, τα κόμματα εξουσίας.

Επιμένουμε όλα τα ζητήματα άμεσου ενδιαφέροντός μας (όπως και η διεκδίκηση της ΣΣΕ της ΟΤΟΕ) να συζητηθούν και να ολοκληρωθούν άμεσα δηλαδή να εκμεταλλευτούμε την προεκλογική περίοδο. Γιατί μετά τις εκλογές, όποια και αν είναι η κυβέρνηση, θα επιχειρηθούν ακραίες λύσεις αλλά και θα αμφισβητηθούν τα εργασιακά μας δικαιώματα, από το ασφαλιστικό έως την ανατροπή των εργασιακών μας σχέσεων στο όνομα της αναδιοργάνωσης. 

 

2.  Προσλήψεις Οικονομολόγων

Για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια η Διοίκηση πετάει έξω από τις διαδικασίες προσλήψεων τον ΣΥΤΕ. Δεν γνωρίζουμε αν κρύβεται κάτι πίσω απ’ αυτή την ενέργειά της. Όμως, σίγουρα, δίνει λαβή για ποικίλα σχόλια και ερωτηματικά.

- Γιατί, ενώ η χώρα βρίσκεται ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο αποφασίζει να επιταχύνει τις διαδικασίες όταν επί ένα χρόνο από την προκήρυξη και 8 μήνες από την ολοκλήρωση της διαδικασίας από τις υπηρεσίες, δεν έχει κάνει τίποτα με αποκλειστική ευθύνη δική της;

- Γιατί γράφει στα παλιά της υποδήματα το πνεύμα της απόφασης της διακομματικής επιτροπής των εκλογών που απαγορεύει τις προσλήψεις με το ασθενές και έωλο επιχείρημα ότι ακόμα δεν έχουν προκηρυχθεί επίσημα οι εκλογές;

- Ποιοι και με ποια κριτήρια αποφάσισαν να περιορίσουν τον αριθμό των κληθέντων στο διαγωνισμό από τους 450 σε 124;

- Είναι ικανό το χρονικό διάστημα (μικρότερο της μιας εβδομάδας) για την εξέταση και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων;

Ο ΣΥΤΕ πρέπει να μην αρκεστεί στην καταγραφή της διαφωνίας του αλλά να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες για να αναγκάσει τη Διοίκηση να θυμηθεί ότι η σύζυγος του Καίσαρα όχι μόνο πρέπει να είναι τίμια, αλλά και να το δείχνει.

 

3.  Ανάδοχος εργολάβος στις Κατασκηνώσεις

Η αρμόδια Υποεπιτροπή Κτιρίων με τις συνήθεις διαδικασίες (υποβολή προσφορών και εξέταση επάρκειας των τεχνικών εταιριών) επέλεξε κατ’ αρχήν τους τρεις μειοδότες. Η συνεδρίαση όμως που θα αποφάσιζε την κατακύρωση στον μειοδότη σύμφωνα με την εισήγηση του εντεταλμένου υπαλλήλου των Τεχνικών Υπηρεσιών, ξαφνικά διεκόπη και το θέμα παραπέμφθηκε στο Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας !

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ όταν πληροφορήθηκε το ζήτημα ενημέρωσε αμέσως το ΔΣ προκειμένου ο εκπρόσωπός μας να αποφύγει τις παγίδες που ενδεχομένως έχουν και ποινικές συνέπειες, σημειώνοντας ότι για πρώτη φορά την τελευταία 25ετία παρακάμπτεται η αρμόδια Επιτροπή και εισάγεται το θέμα στο αναρμόδιο Γενικό Συμβούλιο. Μετά την αρνητική στάση του Συλλόγου, το Γ.Σ αναβλήθηκε και η εξέταση του θέματος παραπέμφθηκε πάλι στην Υποεπιτροπή Κτιρίων που πήρε ομόφωνη απόφαση υπέρ του μειοδότη. Τελικά το χθεσινό Γ.Σ μετά απ’ όλα αυτά αναγκάστηκε απλώς να επικυρώσει την απόφαση της Υποεπιτροπής Κτιρίων.

Στο αναβληθέν Γ.Σ θα εξεταζόταν επίσης η πρόταση ομίλου επιχειρηματιών για την αγορά του παλιού κτιρίου του Υποκαταστήματος Πάτρας. Δεν γνωρίζουμε αν η Τράπεζα της Ελλάδος έχει άμεση ανάγκη ρευστών για να ετοιμάζεται να εκχωρήσει το εξαιρετικού κάλους, νεοκλασικό κτίριο στο μοναδικό ενδιαφερόμενο. Η θέση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ είναι ότι τέτοιου είδους κτίρια δεν πρέπει να παραδίδονται στο αδηφάγο κεφάλαιο, αλλά να παραχωρούνται στην τοπική κοινωνία για τις πολιτιστικές και κοινωνικές ανάγκες του λαού της. Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι εμπορική επιχείρηση που τζιράρει τα υπάρχοντά της, ούτε έχει ανάγκη ολίγων εκατομμυρίων. Ο ρόλος της είναι κοινωνικός. Εδώ και ο Καίσαρ και η σύζυγός του δημιουργούν πρόβλημα.

 

4.  Τοποθέτηση Συμβούλου σε θέση Λογιστικού κλάδου

Επανερχόμαστε στο θέμα γιατί ο ΣΥΤΕ, παρά το γεγονός ότι αποδέχτηκε τη θέση μας, δεν προέβη σε καμία ουσιαστική αντίδραση. Υπενθυμίζουμε ότι σε Τμήμα της Δ/νσης Διοικητικού τοποθετήθηκε Σύμβουλος που προσλήφθηκε στα μέσα του 1998 με Σύμβαση Έργου. Με λίγα λόγια, ο ολοένα αυξανόμενος στρατός των συμβούλων που προσλαμβάνουν οι Διοικήσεις με αδιαφανείς και εν πολλοίς προσωπικές διαδικασίες, είτε επειδή δεν τους έχουν εμπιστοσύνη γιατί είχαν προσληφθεί από άλλη Διοίκηση, είτε θέλουν να τους τακτοποιήσουν, βρίσκουν την εύκολη λύση, την τοποθέτησή τους σε θέσεις που άποψη τυπική, αλλά κυρίως ουσιαστική, δεν δικαιούνται. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΤΕ στο παρελθόν είχε αντιδράσει σε λιγότερο προκλητικές τοποθετήσεις με απεργιακές κινητοποιήσεις. Σήμερα οι “συγκλητικοί” δεν θα αντιδράσουν καν στις παράτυπες αποφάσεις του Καίσαρα;

 

5.  Μετατάξεις

Το 2000 μεταξύ ΣΥΤΕ και Διοίκησης είχε συμφωνηθεί η διαδικασία μετατάξεων υπαλλήλων που εκτελούν για πολλά χρόνια άλλα καθήκοντα απ’ αυτά που προσλήφθηκαν. Όμως από τότε με το πρόσχημα εγκυκλίου του Υπ. Δημόσιας Τάξης που η Τράπεζα το ερμηνεύει ως απαγόρευση των μετατάξεων των συναδέλφων της Ασφάλειας, το θέμα πάγωσε. Είναι σαφές ότι η εγκύκλιος αυτή αποσκοπεί στην προστασία των εργαζομένων από μονομερείς εργοδοτικές μετατάξεις και δεν απαγορεύει τις μετατάξεις όταν έχουν τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και του σωματείου τους. Στη λογική αυτή, άλλωστε, προχώρησαν Εθνική και Αγροτική σε μετατάξεις του προσωπικού τους και μάλιστα χωρίς προϋποθέσεις τυπικών προσόντων, ούτε καν με ενασχόλησή τους σε άλλα αντικείμενα εργασίας απ’ αυτά που προσλήφθηκαν.

Ο ΣΥΤΕ πρέπει επιτέλους να πιέσει αποφασιστικά τη Διοίκηση για την ολοκλήρωση των μετατάξεων. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν θα δεχτούμε τον αποκλεισμό ομάδων συναδέλφων π.χ της Ασφάλειας με έωλα επιχειρήματα.

 

6.  Μικροψυχία της Τράπεζας

Συνάδελφος καθαρίστρια στο Υποκατάστημα Φλώρινας αντιμετωπίζει εκδικητική συμπεριφορά από την Τράπεζα πάνω από μια πενταετία. Ενώ όλες οι καθαρίστριες της σειράς της και μετέπειτα έχουν μονιμοποιηθεί, αυτή, παρά τις θετικές εισηγήσεις των Διευθυντών του Υποκαταστήματος και του παραρτήματος του ΣΥΤΕ, όχι μόνο δεν μονιμοποιείται, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται σε ομηρία. Σκόπιμα εξαιρέθηκε από τις ρυθμίσεις της επιχειρησιακής σύμβασης για το 15νθήμερο, ενώ ήταν η μόνη απ’ όλους τους εργαζόμενους της Τράπεζας που της στέρησαν ακόμη και το αναμνηστικό των 75 χρόνων.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πάντα θα στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των συναδέλφων ανεξάρτητα από συνδικαλιστικές ή πολιτικές προτιμήσεις τους και καλούμε τον ΣΥΤΕ να πράξει το ίδιο.

 

Η Συντονιστική Επιτροπή

της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Σ.Σ.Ε. 2004: Τοπίο στην Ομίχλη

Τη Δευτέρα, 12/1/2004, το Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ αποφάσισε το πλαίσιο διεκδικήσεων για μονοετή (αλλά δεν θα πουν όχι σε διετή αν προκύψει) Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) έτους 2004.

Η ΟΤΟΕ ακολουθώντας την πεπατημένη των τελευταίων ετών αποφάσισε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων, που λίγο διαφέρει από Τοπίο στην Ομίχλη και το όλο θέμα δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με τη ποιητική ταινία του Θ. Αγγελόπουλου.

Συγκεκριμένα μέσα από μια εισήγηση 33 (!!!) σελίδων προς το Γενικό Συμβούλιο η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ-ΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) πρότεινε να δοθεί βάρος στη αύξηση των κλιμακίων του ενιαίου μισθολογίου αποφεύγοντας (!!!) όμως να προσδιορίσει ποσοστό αύξησης που διεκδικείται. Πρότεινε ακόμη να αυξηθεί η πολυετία από 1,75% σε 2% και να μειωθούν τα επιτόκια των καταναλωτικών δανείων σε 2%.

Για μια ακόμη φορά η ΟΤΟΕ επιλέγει συνειδητά ένα γενικόλογο και ασαφές διεκδικητικό πλαίσιο, στο οποίο ενώ αναφέρονται (και σωστά) οι γενικές απαιτήσεις μας (απώλειες-πληθωρισμός-σύγκληση με αποδοχές ευρωπαίων συναδέλφων) αποφεύγει να προσδιορίσει και να δεσμευθεί σε συγκεκριμένες αυξήσεις, ούτως ώστε να μπορεί να πανηγυρίσει για «νίκη του κλάδου» για ποσοστά αυξήσεων από 3% μέχρι 23%.

Το Αυτόνομο Δίκτυο Αγωνιστικών Συνδικαλιστικών παρατάξεων, στο οποίο συμμετέχει η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ , απόρριψε την πρόταση της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ και ψήφισε τη δική του πρόταση για τη σύναψη μονοετούς (και το εννοούμε!!!) ΣΣΕ 2004. Με τη πρόταση αυτή, που αναλυτικά εκτίθεται πιο κάτω, επιδιώκεται η ουσιαστική ενίσχυση των χαμηλόμισθων, ιδιαίτερα, συναδέλφων, η ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων και η διευθέτηση του επιστημονικού επιδόματος μετά την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Η ενίσχυση των χαμηλόμισθων συναδέλφων θα γίνει με τρεις τρόπους: α) την αύξηση των κλιμακίων του ενιαίου μισθολογίου, β) τον υπολογισμό των ποσοστιαίων επιδομάτων στο 24 ο κλιμάκιο και γ) την καταβολή πολυετίας πέντε ετών (8,75%) από την πρώτη ημέρα πρόσληψης του υπαλλήλου. Η πρόταση του Αυτόνομου Δικτύου, αν υιοθετηθεί, θα αποφέρει αυξήσεις της τάξεως 12-16%.

Το Αυτόνομο Δίκτυο ζήτησε ξεκάθαρο διεκδικητικό πλαίσιο και σαφή αγωνιστική διεκδίκηση. Σε διαφορετική περίπτωση δήλωσε ότι δεν θα συναινέσει σε απεργίες - πυροτεχνήματα που σκοπό έχουν να θολώσουν το τοπίο και τίποτα περισσότερο.

Η Πρόταση του Αυτόνομου Δικτύου

ΘΕΣΜΙΚΑ

• Ωράριο εργασίας μειωμένο άμεσα στις 35 ώρες και προοπτικά 32 ώρες.
• Ειδική συμφωνία που να κατοχυρώνεται με κλαδική Σ.Σ.Ε. κάθε ειδικό ωράριο που θεωρείται απολύτως απαραίτητο λειτουργικά.
• Φοιτητικές άδειες 30 ημερών, με πλήρη δικαιώματα και για το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

Αύξηση του ενιαίου μισθολογίου 12% τουλάχιστον

Υπολογισμός όλων των ποσοστιαίων επιδομάτων (πολυετίας, επιστημονικού, ανθυγιεινής εργασίας κλπ) στο 24 ο κλιμάκιο, όπως υπολογίζονται τα οικογενειακά σήμερα.

• Άμεση, με τη πρόσληψη, καταβολή επιδόματος πολυετίας πέντε ετών (8.75%) το οποίο θα συμψηφισθεί τα επόμενα χρόνια.
• Αύξηση οικογενειακών επιδομάτων και διαμόρφωση τους ως εξής:
• Γάμου 12%
• 1 ου παιδιού 7,5%
• 2 ου παιδιού 10%
• 3 ου παιδιού και άνω, 16%
• Επιστημονικό επίδομα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ως εξής:
• 22% για τα πρώτα 3 χρόνια σπουδών
• 5% για κάθε επιπλέον έτος σπουδών έως το 32% για το πρώτο τίτλο σπουδών
• 37% για το master
• 42% για διδακτορικό
• Ενσωμάτωση βασικών επιδομάτων στη κλαδική σύμβαση, που ήδη καταβάλλονται στις περισσότερες Τράπεζες, όπως:
• Επιδόματος διαχειριστικών λαθών,
• Χειριστού Η/Υ

ΟΤΟΕ: Σ.Σ.Ε. 2004 - Τοπίο στην Ομίχλη

Τη Δευτέρα, 12/1/2004, το Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ αποφάσισε το πλαίσιο διεκδικήσεων για μονοετή (αλλά δεν θα πουν όχι σε διετή αν προκύψει) Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) έτους 2004.

Η ΟΤΟΕ ακολουθώντας την πεπατημένη των τελευταίων ετών αποφάσισε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων, που λίγο διαφέρει από Τοπίο στην Ομίχλη και το όλο θέμα δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με τη ποιητική ταινία του Θ. Αγγελόπουλου.

Συγκεκριμένα μέσα από μια εισήγηση 33 (!!!) σελίδων προς το Γενικό Συμβούλιο η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ-ΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) πρότεινε να δοθεί βάρος στη αύξηση των κλιμακίων του ενιαίου μισθολογίου αποφεύγοντας (!!!) όμως να προσδιορίσει ποσοστό αύξησης που διεκδικείται. Πρότεινε ακόμη να αυξηθεί η πολυετία από 1,75% σε 2% και να μειωθούν τα επιτόκια των καταναλωτικών δανείων σε 2%.

Για μια ακόμη φορά η ΟΤΟΕ επιλέγει συνειδητά ένα γενικόλογο και ασαφές διεκδικητικό πλαίσιο, στο οποίο ενώ αναφέρονται (και σωστά) οι γενικές απαιτήσεις μας (απώλειες-πληθωρισμός σύγκληση με αποδοχές ευρωπαίων συναδέλφων) αποφεύγει να προσδιορίσει και να δεσμευθεί σε συγκεκριμένες αυξήσεις, ούτως ώστε να μπορεί να πανηγυρίσει για «νίκη του κλάδου» για ποσοστά αυξήσεων από 3% μέχρι 23%.

Το Αυτόνομο Δίκτυο Αγωνιστικών Συνδικαλιστικών παρατάξεων, στο οποίο συμμετέχει η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, απόρριψε την πρόταση της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ και ψήφισε τη δική του πρόταση για τη σύναψη μονοετούς (και το εννοούμε!!!) ΣΣΕ 2004. Με τη πρόταση αυτή, που αναλυτικά εκτίθεται πιο κάτω, επιδιώκεται η ουσιαστική ενίσχυση των χαμηλόμισθων, ιδιαίτερα, συναδέλφων, η ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων και η διευθέτηση του επιστημονικού επιδόματος μετά την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Η ενίσχυση των χαμηλόμισθων συναδέλφων θα γίνει με τρεις τρόπους: α) την αύξηση των κλιμακίων του ενιαίου μισθολογίου, β) τον υπολογισμό των ποσοστιαίων επιδομάτων στο 24^ο κλιμάκιο και γ) την καταβολή πολυετίας πέντε ετών (8,75%) από την πρώτη ημέρα πρόσληψης του υπαλλήλου. Η πρόταση του Αυτόνομου Δικτύου, αν υιοθετηθεί, θα αποφέρει αυξήσεις της τάξεως 12-16%.

Το Αυτόνομο Δίκτυο ζήτησε ξεκάθαρο διεκδικητικό πλαίσιο και σαφή αγωνιστική διεκδίκηση. Σε διαφορετική περίπτωση δήλωσε ότι δεν θα συναινέσει σε απεργίες – πυροτεχνήματα που σκοπό έχουν να θολώσουν το τοπίο και τίποτα περισσότερο.

 

Η Πρόταση του Αυτόνομου Δικτύου

ΘΕΣΜΙΚΑ

·        Ωράριο εργασίας μειωμένο άμεσα στις 35 ώρες και προοπτικά 32 ώρες.

·        Ειδική συμφωνία που να κατοχυρώνεται με κλαδική Σ.Σ.Ε. κάθε ειδικό ωράριο που θεωρείται απολύτως απαραίτητο λειτουργικά.

·        Φοιτητικές άδειες 30 ημερών, με πλήρη δικαιώματα και για το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

·        Αύξηση του ενιαίου μισθολογίου 12% τουλάχιστον

·        Υπολογισμός όλων των ποσοστιαίων επιδομάτων (πολυετίας, επιστημονικού, ανθυγιεινής εργασίας κλπ) στο 24^ο κλιμάκιο, όπως υπολογίζονται τα οικογενειακά σήμερα.

·        Άμεση, με τη πρόσληψη, καταβολή επιδόματος πολυετίας πέντε ετών (8.75%) το οποίο θα συμψηφισθεί τα επόμενα χρόνια.

·        Αύξηση οικογενειακών επιδομάτων και διαμόρφωση τους ως εξής:

ü      Γάμου 12%

ü      1^ου παιδιού 7,5%

ü      2^ου παιδιού 10%

ü      3^ου παιδιού και άνω, 16%

·        Επιστημονικό επίδομα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ως εξής:

ü      22% για τα πρώτα 3 χρόνια σπουδών

ü      5% για κάθε επιπλέον έτος σπουδών έως το 32% για το πρώτο τίτλο σπουδών

ü      37% για το master

ü      42% για διδακτορικό

·        Ενσωμάτωση βασικών επιδομάτων στη κλαδική σύμβαση, που ήδη καταβάλλονται στις περισσότερες Τράπεζες, όπως:

ü      Επιδόματος διαχειριστικών λαθών,

ü      Χειριστού Η/Υ

Σημείωση:Σας πληροφορούμε ότι ακόμα δεν έχουν συγκεντρωθεί οι εξουσιοδοτήσεις των εργοδοτών για να οριστούν οι διαπραγματευτές από την πλευρά τους.

Επομένως  είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν μετά τις βουλευτικές εκλογές. Σε κάθε περίπτωση όμως  η υπογραφή της ΣΣΕ της ΟΤΟΕ θα γίνει μετά τις εκλογές,χάνοντας έτσι το πλεονέκτημα της άσκησης μεγαλύτερης πίεσης που δημιουργείται λόγω του εκλογικού κόστους.Προφανώς  την ίδια κατάληξη θα έχει  και η ΣΣΕ της ΓΣΕΕ! Δυστυχώς οι κομματικές ηγεσίεςτων συνδικαλιστικών οργανώσεων-που βέβαια εξελέγησαν με την ψήφο των εργαζομένων-  εξακολουθούν να βάζουν το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον των εργαζομένων.

Makis Balaouras 2004-01-22 11:18 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Θα επιτρέψουμε αναδιοργάνωση με τη μέθοδο του σαλαμιού;

Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2004

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Θα επιτρέψουμε αναδιοργάνωση με τη μέθοδο του σαλαμιού;

Την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου η Διοίκηση ενημέρωσε τον ΣΥΤΕ για τις “προτάσεις αναδιοργάνωσης” που αφορούν την κατάργηση δύο Διευθύνσεων (Διεθνών Συναλλαγών και Νομισματικής Πολιτικής) και τη δημιουργία δύο νέων (Χρηματοοικονομικών Δραστηριοτήτων και Στρατηγικού Σχεδιασμού και Οργάνωσης).

Ο Διοικητής στην εισαγωγική τοποθέτησή του σημείωσε πως η αναδιοργάνωση θα γίνει μετά από διάλογο μεταξύ Διοίκησης – ΣΥΤΕ αμέσως μετά τις πολιτικές εκλογές. Παράλληλα, προφανώς για να ετοιμάσει το κλίμα, μίλησε για “κλείσιμο των Πρακτορείων και ενός αριθμού Υποκαταστημάτων (χωρίς να τον προσδιορίσει) σε μια προοπτική χρόνου, λαμβάνοντας πρόνοια για το προσωπικό είτε με τη μορφή εθελουσίας εξόδου, είτε με μετακίνησή τους σε άλλες πόλεις”.

Οι εκπρόσωποι του Συλλόγου εύλογα ρώτησαν, γιατί τώρα η κατάργηση των δύο Διευθύνσεων κι εάν θα υπάρξουν και άλλου τέτοιου είδους πρωτοβουλίες μέχρι την υποβολή πλήρους σχεδίου από την πλευρά της Διοίκησης. Ο Διοικητής, ενώ στο πρώτο ερώτημα απάντησε ότι: “η συγκεκριμένη πρόταση δεν εμπίπτει στην αναδιοργάνωση αλλά γίνεται για κάλυψη αναγκών οργανωτικής αναδιάταξης”, για το δεύτερο δεν υπήρξε σαφής δέσμευση αλλά αόριστη απάντηση.

Συνάδελφοι,

Η θέση μας είναι – που την είπαμε και στη Διοίκηση – ότι ο Σύλλογος δεν μπορεί να σύρεται σε επιμέρους σοβαρές οργανωτικές ρυθμίσεις όπως η κατάργηση της Διεύθυνσης Διεθνών Συναλλαγών όπου από τα 6 τμήματα, τα 4 χάνονται ολοσχερώς και οι υπηρετούντες σ’ αυτά δεν είναι σαφές τι θα απογίνουν (η μόνη δέσμευση που υπήρξε στη συνάντηση ήταν ότι δεν θα χάσουν τα επιδόματα ευθύνης, κάτι όμως που έτσι κι αλλιώς ισχύει από την εργατική νομοθεσία). Σημειώνουμε ότι για τις συγκεκριμένες αναδιαρθρώσεις δεν ρωτήθηκε ο αρμόδιος Διευθυντής της Οργάνωσης και βέβαια κανένα στέλεχος της Διεύθυνσης Διεθνών Συναλλαγών, ούτε καν ο Διευθυντής της !

Για τη Διεύθυνση Νομισματικής Πολιτικής τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι επίσης σοβαρά και σχετίζονται με το έργο των νέων τμημάτων και υπηρεσιών. Όπως αποκαλύφθηκε στη σύσκεψη του ΣΥΤΕ με τους συναδέλφους της Διεύθυνσης, η πρόταση της Διοίκησης είναι μια παράθεση πρόχειρων σχεδιασμών με αποτέλεσμα τη δημιουργία οργανωτικών κενών, ασαφειών και επικαλύψεων στις εργασίες τμημάτων και υπηρεσιών. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι για τη Νομισματική η άποψη για την αναδιοργάνωσή της είχε ληφθεί από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Διοίκησης! Χωρίς βιασύνη, σε κάθε περίπτωση πρέπει να ληφθούν υπόψη όλα τα οργανωτικά, αλλά κυρίως τα εργασιακά προβλήματα που θα ανακύψουν για τους συναδέλφους.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θα επαναλάβει στο μεθαυριανό Δ.Σ του Συλλόγου την πρότασή της για άμεση συγκρότηση διευρυμένης ομάδας εργασίας του ΣΥΤΕ από εκπροσώπους όλων των κινήσεων, αλλά και από συναδέλφους, όπως πρώην συνδικαλιστές. ‘Ετσι θα υπάρχει μια προεργασία όταν θα υποβάλει η Διοίκηση τις θέσεις της μετά τις πολιτικές εκλογές.

Για τις συγκεκριμένες προτάσεις της Διοίκησης, η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θεωρεί ότι τουλάχιστον για τη Διεύθυνση Διεθνών Συναλλαγών πρέπει να αποσυρθεί και οι όποιες συζητήσεις να γίνουν στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για τη γενική αναδιοργάνωση.

Στόχος η ανατροπή εργασιακών σχέσεων

Ο Σύλλογος πρέπει να καταστήσει απόλυτα σαφές στη Διοίκηση ότι έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει τις όποιες απόπειρες μονομερών ενεργειών που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις. Ήδη σημειώνονται κινήσεις της Διοίκησης προς κατευθύνσεις που πιθανόν υπηρετούν τη στρατηγική του περάσματος ντε φάκτο της αντίληψής της, όπως

§ η τοποθέτηση Συμβούλου της Διοίκησης ως προϊσταμένου λογιστικού τμήματος

§ η επίσημη “εξαγγελία” για άμεση χορήγηση bonus στη ΓΕΤ!

§ Αποπομπή της συμμετοχής του ΣΥΤΕ από την Επιτροπή προσλήψεων, όπως γινόταν για 20 χρόνια

Προαγωγές

Στο εξαιρετικά σημαντικό αυτό θέμα η κίνησή μας έχει επανειλημμένα αναφερθεί θεωρώντας το σαν ένα από τα κύρια εργασιακά μας θέματα. Η παρέμβασή μας δημοσίως (εφημερίδες και ανακοινώσεις) και στο ΔΣ έχει πάρει κριτική θέση για τα αποτελέσματα των κάθε φορά προαγωγών, αλλά έχει υποβάλλει και συγκεκριμένες προτάσεις. Σε ανακοίνωσή μας για το θέμα αυτό (Μάϊος 2002) γράφαμε:

“Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ επανειλημμένα έχει αναφερθεί στο αδιαφανές, παρωχημένο και σε πολλές περιπτώσεις μη αξιοκρατικό σύστημα προαγωγών.

Η Επιτροπή λειτουργεί σαν συνομοσπονδία, δηλαδή οι διευθυντές μέλη της Επιτροπής, ουσιαστικά εκπροσωπούν τις διευθύνσεις τους με αποτέλεσμα να προάγεται το μεγαλύτερο ποσοστό απ’ αυτές και εν πολλοίς να αγνοείται ένα μεγάλο μέρος ικανών υπαλλήλων της υπόλοιπης Τράπεζας (κεντρικό, Υποκαταστήματα, Πρακτορεία). Επιπλέον, με τη μέθοδο της κρυφής τελικής βαθμολόγησης να διαχέεται η ευθύνη τους. Έτσι πιο άνετα εμφιλοχωρούν παρεμβάσεις διαφόρων ειδών (κομματικές, πολιτικές, συνδικαλιστικές και προσωπικές). Το αποτέλεσμα είναι άξιοι συνάδελφοι να μην προάγονται και τα δικαστήρια να υποκαθιστούν τα συμβούλια κρίσεως, ενώ από την άλλη ορισμένες προαγωγές προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Σημειώνουμε ότι αποκλείστηκαν ολόκληρες περιφέρειες, ενώ οι γυναίκες συνάδελφοι σε συντριπτικό ποσοστό κρίθηκαν ότι είναι ανάξιες προαγωγής!”

Δυστυχώς ίδια και πιο σκληρή κριτική πρέπει να γίνει και για τις φετινές προαγωγές όπου σημειώθηκαν απροκάλυπτες παρεμβάσεις που προκάλεσαν όσο ποτέ το κοινό αίσθημα.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο πρόσφατο παρελθόν είχε υποστεί αναίτια, βρώμικη και ύπουλη επίθεση από συνδικαλιστικές δυνάμεις με στόχο όχι μόνο τη μείωσή μας στο εκλογικό σώμα, αλλά και τον προσωπικό ευτελισμό στελεχών μας. Τελικά, έστω και εκ των υστέρων η μόνη παράταξη που είχε τη γενναιότητα να κάνει αυτοκριτική ήταν η ΔΑΚΕ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. Αντίθετα η ΠΑΣ δεν είχε την παλικαριά να αρθρώσει λέξη αυτοκριτικής. Αντίθετα, στην τελευταία ανακοίνωση της (23.12.2003) που ανέλαβε εργολαβικά να πείσει τους συναδέλφους για το πόσο καλές ήταν οι προαγωγές προέβη σε μια ακόμα παραχάραξη γράφοντας ότι “ο επικεφαλής της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ δεν παραλήφθηκε στις προαγωγές γιατί δεν κρίθηκε η σειρά του”. Η αλήθεια είναι ότι για δεύτερη φορά κρίθηκε ο επικεφαλής της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, γεγονός που γνωστοποιήθηκε στην ΠΑΣ πριν κυκλοφορήσει την ανακοίνωσή της. Όμως πιστοί στην αντίληψη “αλήθεια είναι ότι μας συμφέρει”, προχώρησαν στην κυκλοφορία της ανακοίνωσής τους !!! Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε άλλο γιατί έστω και αμυνόμενοι, τελικά, τέτοιες αντιπαραθέσεις οδηγούν στην παραπέρα απαξίωση του συνδικάτου και των συνδικαλιστών.

Προτάσεις για τη διαδικασία των προαγωγών
(αντιγράφουμε πάλι από την Ανακοίνωση της 30-5-2002)

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θεωρεί ότι πρέπει να αλλάξει ουσιαστικά η διαδικασία, με την αποσαφήνιση και σταθερότητα των κριτηρίων:

α) τα Φύλλα Επίδοσης πρέπει να βελτιωθούν προκειμένου να αποκτήσουν ενιαία και αντικειμενικότερη βάση για να αποτελέσουν το σταθερό και βασικό συντελεστή κρίσης,

β) οι Επιτροπές Ενστάσεων να λειτουργούν ξεχωριστά από τις Επιτροπές Προαγωγών. Οι Επιτροπές αυτές θα εξετάζουν ενστάσεις για τα ΦΕ αλλά και για τις προαγωγές.

γ) Να γίνονται κάθε χρόνο (όπως λέει ο Κανονισμός εργασίας) έτσι ώστε να μην συσσωρεύεται πλήθος κρινομένων.

δ) Στη λογική ότι η προαγωγή είναι ανταμοιβή της προσφοράς του υπαλλήλου και δεν πρέπει να συνδέεται αποκλειστικά με τη θέση ευθύνης, είχαμε προτείνει την καθιέρωση της οικονομικής προαγωγής. Στο πρόσφατο παρελθόν μάλιστα (και από τη θέση του Προέδρου είχαμε υποβάλλει συγκεκριμένη πρόταση.

Η Συντονιστική Επιτροπή

της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Μετά το Σύμφωνο Σταθερότητας ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να παραμείνει η ίδια

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
(Σάββατο10-Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2004)
του Μάκη Μπαλαούρα*

Μετά την παράκαμψη ή κατάργηση όπως υποστήρισαν πολλοί αναλυτές του Συμφώνου Σταθερότητας, η διαδικασία φαίνεται σχεδόν παγωμένη αν και όλοι γνωρίζουμε ότι στα κεντρικά όργανα της ΕΕ η συζήτηση για το τι θα το αντικαταστήσει έχει ήδη αρχίσει. Όμως, το Σύμφωνο Σταθερότητας ως μηχανισμός επιβολής ενιαίας και περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής σ' ολόκληρη την ΕΕ, δεν είναι μόνο του. Λειτουργεί σε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που σαν κέρβερος της σταθερότητας των τιμών ασκεί και την ανάλογη πολιτική επιτοκίων. Μαζί αποτελούσαν και αποτελούν πάντα το ισχυρό ζεύγος που με απόλυτες εξουσίες φροντίζουν να εφαρμόζονται, χωρίς συζήτηση, τα νεοφιλελεύθερα δόγματα στην οικονομική πολιτική που ασκείται σ' ολόκληρη την ΕΕ. Θέμα, επομένως, τίθεται τώρα και για το μέλλον της ΕΚΤ, του μόνου ως τώρα θεσμού κεντρικής εξουσίας της ΕΕ που ταυτόχρονα συγκεντρώνει και το μεγαλύτερο πόλεμο όχι μόνο από την πολιτική και κοινωνική ευρωπαϊκή αριστερά, αλλά και από μεγάλο μέρος της επιστημονικής Κοινότητας.

Αλλά ας δούμε, πριν διατυπωθούν μερικές σκέψεις για το μέλλον της, με βάση και τα όσα διατυπώθηκαν και διαπιστώθηκαν σε ένα σεμινάριο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που συνήλθε στο Παρίσι τον περασμένο Δεκέμβριο και συμμετείχα ως συνδικαλιστής της ΟΤΟΕ, ποια είναι η δικαιολογητική βάση της ίδρυσής της.

Στη φάση της πιο ακραίας εκδοχής του καπιταλισμού, στο νεοφιλελευθερισμό, η κίνηση του κεφαλαίου είναι ελεύθερη, γίνεται δηλαδή χωρίς φραγμούς προκειμένου να αναζητήσει και έτσι να πετύχει τις μέγιστες αποδόσεις. Για να επιτευχθούν αυτές όμως απαιτούνται μέτρα “εξορθολογισμού” που θα αίρουν τους όποιους πολιτικούς ή διοικητικούς φραγμούς.

Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης τα εθνικά κράτη οδηγήθηκαν στην εκχώρηση εξουσίας σ' άλλα όργανα που απρόσκοπτα από πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις θα εγγυώνται και θα προωθούν την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων και συνεπώς τη (μέγιστη) αποδοτικότητά τους. Το σημαντικότερο μέτρο ήταν να καταστούν οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες (ΚΤ) πλήρως ανεξάρτητες. Αυτές, διαρθρωμένες μέσω του Συστήματος Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), καταλήγουν στην ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Η ΕΚΤ όργανο του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού

Σύμφωνα με το άρθρο 105 της Συνθήκης του Μάαστριχτ “ πρωταρχικός στόχος του ΕΣΚΤ είναι η διασφάλιση της σταθερότητας των τιμών ”. Για την επίτευξη αυτού του “ιερού” σκοπού στην ΕΚΤ εκχωρήθηκαν εξαιρετικές εξουσίες. Αποφασίζει ένα όργανο τα μέλη του οποίου δεν εκλέγονται αλλά διορίζονται για 8 χρόνια, δεν δίνει σε κανέναν λογαριασμό για τις αποφάσεις του – που λαμβάνονται με πλήρη μυστικότητα και αδιαφάνεια – για τις οποίες δεν δέχεται ούτε καν διάλογο. Η υποχρέωση της ΕΚΤ εξαντλείται στη δια του Προέδρου της ενημέρωση του Ευρωκοινοβούλιου!

Όλα τα παραπάνω στηρίζονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ (άρθρο 107). Αναφέρει χαρακτηριστικά: “Η ΕΚΤ και οι Εθνικές ΚΤ δεν επιζητούν, ούτε δέχονται οδηγίες από τα όργανα της Κοινότητας, ούτε από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Οι κυβερνήσεις και τα όργανα της Κοινότητας δεν επιδιώκουν να επηρεάζουν τα όργανα της ΕΚΤ και των Εθνικών ΚΤ” !

Ποτέ μέχρι τώρα στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή ιστορία – εκτός από περιόδους πολέμου, κατοχής ή δικτατορίας – δεν υπήρξε τέτοια μεταβίβαση κυριαρχίας, υποχώρηση της δημοκρατίας και εξαφάνιση της πολιτικής υπέρ του οικονομικο-χρηματιστηριακού στοιχείου.

Στο όνομα της ανεξαρτησίας από αποφάσεις κυβερνήσεων συγκυριακού και βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα ή του εκλογικού κύκλου, οι κυβερνήσεις μπαίνουν σε καθεστώς επιτροπείας και οι Κεντρικές Τράπεζες γίνονται πλήρως αυτόνομες ανεπηρέαστες από τις οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή, έχει καταστεί ένας “τεχνοκρατικός και ολιγαρχικός Άρειος Πάγος”.

Όμως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις βρισκόμενες στον αστερισμό του νεοφιλελευθερισμού δεν θα μπορούσαν να αρκεστούν στο ΕΣΚΤ.

Σύμφωνο Σταθερότητας ή Σύμφωνο κατάργησης της οικονομικής πολιτικής;

Η ύπαρξη και το μοντέλο του ΕΣΚΤ έπρεπε να συνδιαστεί με την ύπαρξη του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που προβλέπει ότι το ετήσιο δημόσιο νομικό έλλειμμα οφείλει να έχει ανώτερο όριο το 3% του ΑΕΠ. Μερικοί οικονομολόγοι και πολιτικοί στήριξαν τότε τις αποφάσεις αυτές γιατί όταν θεσπίστηκαν υπήρχε σταθερό ποσοστό μεγέθυνσης της οικονομίας και σχετικά υψηλός πληθωρισμός. Σήμερα οι ίδιοι λένε ότι άλλαξαν τα πράγματα και δεν το στηρίζουν.

Πράγματι, τα προβλήματα σήμερα είναι περισσότερο εμφανή από ποτέ. Στην ΕΕ, παρά τα 20 εκατ. ανέργων και 70 εκατ. φτωχών με ασήμαντη ανάπτυξη και αποπληθωρισμό, η ΕΚΤ και το Σύμφωνο Σταθερότητας εξακολουθούν η μεν πρώτη να διαμορφώνει νομισματική πολιτική άσχετη με τις ανάγκες το δε δεύτερο να υπαγορεύει την ίδια δημοσιονομική πολιτική για όλες τις χώρες αν και έχουν μεταξύ τους τεράστιες διαφορές στις οικονομικές τους δομές και στα οικονομικά αποτελέσματα εξ ου και ο χαρακτηρισμός του από τον Πρόντι ως «ηλιθίου».

Βρισκόμαστε έτσι σε μια κατάσταση παραλογισμού γιατί ενώ η μεγέθυνση επιβραδύνεται, ως εκ τούτου τα δημόσια έσοδα υποχωρούν και οι δαπάνες αυξάνονται, έρχεται ο κορσές του Συμφώνου Σταθερότητας και η πολιτική της ΕΚΤ που δεν επιτρέπουν επεκτατική πολιτική με συνέπεια να επιδεινώνονται περαιτέρω τα προβλήματα.

Έτσι στις Εθνικές Κυβερνήσεις – χωρίς νομισματική και χωρίς, ουσιαστικά, δημοσιονομική πολιτική - απομένουν ελάχιστα εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής: Η (περιοριστική) εισοδηματική πολιτική και η μείωση των κοινωνικών δαπανών και των υποχρεώσεων του κράτους (επιδόματα ανεργίας, ασφαλιστικές παροχές κτλ).

Η πολιτική οικονομία του νεοφιλελευθερισμού δεν αφορά φυσικά μόνο τις οικονομικές δραστηριότητες του κράτους. Το κράτος προχωρά και πιο πέρα αποδεχόμενο πλήρως το πλαίσιο που χαράσσει η αγορά, δηλαδή οι μεγάλες εθνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις. Έτσι το κράτος υποκύπτοντας στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων παράλληλα με τα οικονομικά του μέτρα προχωρά και σε θεσμικά χαλαρώνοντας και συρρικνώνοντας τα νομοθετικά πλαίσια που είχαν δημιουργηθεί με αιματηρούς και πολύχρονους αγώνες των εργαζομένων για την προστασία τους. Γίνεται, λοιπόν, πιο άνετη εντός των επιχειρήσεων η κατάτμηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η ελαστικότητα των εργασιακών σχέσεων.

Το μοντέλο αυτό φαίνεται όμως ότι έφτασε στα όριά του. Τα κράτη της ΕΕ σχεδόν καθ' ολοκληρία και κυρίως οι ατμομηχανές της Γερμανία – Γαλλία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ύφεσης και αποπληθωρισμού. Πιεζόμενες από το Εργατικό κίνημα, αλλά και από τα νέα αντιπαγκοσμιοποιητικά κινήματα αγνοούν το Σύμφωνο Σταθερότητας αυξάνοντας τις δαπάνες και ως εκ τούτου τα δημοσιονομικά ελλείμματα τους ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια του Συμφώνου. Όμως παρά την εμφανή αποτυχία συνεχίζεται η ίδια νεοφιλελεύθερη αντίληψη και παραμένει πάντα το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο που μάλιστα διατηρείται και ενισχύεται με την ενσωμάτωσή του στο προτεινόμενο σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος.

Τα ελάχιστα που πρέπει να γίνουν είναι:

α) Η ΕΚΤ και Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες να διευρύνουν τους στόχους τους αναφέροντας την πλήρη απασχόληση, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Να εκδημοκρατιστεί η λειτουργία τους λογοδοτώντας πλήρως σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και στην Ολομέλεια των Κοινοβουλίων, τα οποία να μπορούν να αποφασίζουν πάνω σε γενικές κατευθύνσεις. Ταυτόχρονα, να δημιουργηθεί στην ΕΕ συντονιστικό – πολιτικό όργανο που θα γίνει το κέντρο λήψης αποφάσεων νομισματικών κατευθύνσεων.

β) Να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας για να πάψει να είναι εμπόδιο στην ανάπτυξη και στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής προκειμένου να ικανοποιηθούν ελάχιστες κοινωνικές απαιτήσεις. Να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο ευελιξίας ώστε να επιτρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε χώρα η διαφορετική, ακόμη και αποκλίνουσα πολιτική, ανάλογα με τίς κάθε φορά συγκυριακές και διαρθρωτικές ανάγκες της αλλά πάντοτε με την αλληλεγγύη των υπολοίπων χωρών.

Αυτό που συνέβη με την κατάρρευση του Συμφώνου Σταθερότητας σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν κάτι προσωρινό. Ανατρέπει τη βάση που στηρίχθηκε ο ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός και προφανώς θα αναζητηθούν τώρα διαφορετικά μοντέλα. Το πιο εύκολα αναζητήσιμο για τις κυβερνήσεις είναι αυτό των ΗΠΑ. Όπου ακόμα κι εκεί η Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί με διαφορετικούς στόχους και πλαίσιο, ενώ παρά το γεγονός ότι δεν υφίστανται ξεχωριστά κράτη, δεν υπάρχουν Σύμφωνα Σταθερότητας κατά Πολιτεία. Ανεξάρτητα από τις επιλογές της Κεντρικής Κυβέρνησης και του Federal Reserve , εκεί οι πολιτειακές κυβερνήσεις μπορούν να χαράξουν ομοσπονδιακή οικονομική πολιτική με μεγάλους βαθμούς ελευθερίας.

* Ο Μάκης Μπαλαούρας είναι οικονομολόγος
της Τράπεζας της Ελλάδος και
συνδικαλιστής στην ΟΤΟΕ 

Μάκης Μπαλαούρας